Sophia was voor ons een speciaal gevalletje; jarenlang kwam ze bij ons in pension, maar op een gegeven moment kon de eigenaar niet meer voor haar zorgen. Met pijn in zijn hart heeft hij Sophia bij ons afgestaan en zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe eigenaar. Eerst moest ze op dieet want ze had behoorlijke obesitas 😉 en dat mocht bij 1 van de medewerkers thuis. Toen ze al aardig wat gewicht kwijt was en conditie erbij had en er eindelijk iemand was die een wat oudere Jack Russell een thuis wilde bieden, hebben we haar -ook wel met wat pijn in ons hart maar wel gerust omdat we zagen dat het goed zat- uitgezwaaid. De mevrouw die haar geadopteerd had, woonde ook hier in Rijswijk, dus zo zagen wij Sophia nog weleens wandelen en dat was toch altijd weer fijn. Ook is ze nog een keer op een Open Dag geweest om te laten zien hoe goed het ging. Helaas had Sophia niet het eeuwige leven en kregen wij het onderstaande berichtje:

Beste mensen,

7 Jaar geleden mocht ik uit uw asiel Sophia adopteren, zij was toen 9 jaar oud.
Tot mijn zeer grote verdriet is zij in korte tijd heel ziek geworden, waardoor ik haar moet laten inslapen.  Dat gebeurt morgen: zaterdag, 31 juli 2021 om 14.00 uur bij mij thuis.
We hebben het samen heel fijn gehad. Ik noemde haar Fietje en zal haar heel erg missen.