Millie werd bij onze dierenarts binnengebracht, nadat zij aangereden was. Ze bleek o.a. een gebroken kaak te hebben en moest geopereerd worden. Vanwege haar ernstige verwondingen konden we niet wachten op een eventuele eigenaar en dat was maar goed ook, want die heeft zich nooit meer gemeld…
Een vrouw die hoorde van deze onfortuinlijke poes, besloot te helpen en heeft een flink deel (een paar honderd euro!) van de rekening betaald. Superlief; het geld dat we niet aan Millie hoefden uit te geven, kunnen we weer een ander dier mee helpen. We zijn deze mevrouw zeer dankbaar en hebben haar op de hoogte gehouden van haar herstel!
Toen Millie na een paar dagen goed genoeg was om de kliniek te verlaten, hebben we haar opgehaald en in een kamertje apart gezet. Ze had een soort beugel en kreeg daarom sondevoeding. Ook kreeg ze nog pijnstilling en antibiotica mee. Maar Millie bleek een bikkeltje en likte binnen no time ook (speciaal) natvoer op. Na 6 weken genezing mocht haar ‘beugel’ eruit en werd ze meteen gesteriliseerd. Ze kreeg nog 2 krammetjes bij haar kinnetje om de wondjes van de beugel mooi te laten genezen. Inmiddels at ze (uiteraard met toestemming van de dierenarts) al brokjes!
Tijdens die laatste weken van genezing had er iemand zich gemeld die interesse had in Millie. Deze mevrouw is een paar keer langs geweest om kennis te maken. Zij was op slag verliefd en heeft haar, toen de dierenarts groen licht gaf, direct meegenomen. Wel op de voorwaarde dat ze de volgende week nog even langs zou komen om die krammetjes te verwijderen. En zo konden wij na een week Millie weer even zien en horen hoe het ging. En het ging goed! Snel daarna kregen we dan ook een berichtje:
“Beste Julialaantje ,
Het gaat goed met Millie.
Hier wat foto’s en een video van haar thuis.
Ben zo blij met haar!!
Wel Heb ik besloten haar Eva te noemen, om haar niet aan het ongeluk te herinneren.
Dank je wel Julialaantje..
Xx Yvette & Eva”
