Bibi de St. Bernardin

Wij ‘spotten’ Sint Bernardin Heidi online in Dierenasiel Julialaantje, waar ze al met 7 maanden terecht was gekomen. Eén kennismaking was genoeg om volledig te vallen voor deze jonge hond, die gelukkig nog maar een paar dagen in het asiel was.

Ze zou onze vierde St. Bernard worden (ook alle andere kwamen uit het asiel) en we waren dolblij dat wij door het Julialaantje werden ‘goedgekeurd’ als haar nieuwe eigenaren. Heidi werd Bibi (iets minder kitsch) en ging mee naar Amsterdam. We gingen met haar aan de slag.

Uitgaan aan de riem, opletten voor verkeer, op het juiste moment afremmen in onze grote benedenwoning: Bibi werd na aanschaf van een – geheel pijnvrije – Gentle Leader over de neus een voorbeeldige hond. Ze was op cursus geweest, merkten wij aan haar grote interesse voor jaszakken, waar zomaar hondekoekjes uit kunnen komen. Lig en zit gingen prima. En na anderhalf jaar was de sloopfase Goddank voorbij (tot die tijd bleef geen kartonnen doos heel).

Bibi werd van een slungelige puber een prachtige St. Bernardin en met haar lieve karakter maakte ze snel vrienden, liefst met kleine hondjes. Ze waakt een heel klein beetje, maar komt liever een knuffel halen. In de zomer gaat ze een paar maanden mee naar het Franse platteland, waar de mensen haar ook geweldig vinden.

Bibi snuffelt dan bij thuiskomst nauwkeurig de grachten af en kent alle parken en het Amsterdamse Bos op haar duimpje. Als er sneeuw ligt willen veel toeristen met haar op de foto, want dan past een Sint-Bernard helemaal in het plaatje. Zondagen op het strand zijn favoriet, dan rent ze de zee in, want Bibi is dol op water.

Wij genieten iedere dag met volle teugen van haar leuke gezelschap en grappige, lieve, soms onhandige wensen. Zo wil Bibi nog altijd graag op schoot, ook al weegt ze nu 68 kilo.

Groet! Karen en Rollan